Περί Αστυνομικής Βίας

Αφορμή για την αναφορά στην αστυνομική βία στην παρούσα ανάρτηση, αποτέλεσε ένα περιστατικό που συνέβηκε μπροστά στα μάτια μου, με την απαράδεκτη συμπεριφορά δύο αστυνομικών της Ομάδας «Δίας» κατά την εξακρίβωση στοιχείων, σε ένα περιθωριακό τύπο. Ο τρόπος, το ύφος, η αντιμετώπιση, η απαξία και μείωση της προσωπικότητας και η συνολική αντιμετώπιση ήταν επιεικώς «φασιστική». Θυμήθηκα τα γεγονότα μετά το τέλος της πορείας την 6η Δεκεμβρίου 2019 για την επέτειο θανάτου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και απλώς τα υπενθυμίζω…

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ Τα παραδοσιακά επεισόδια στα Εξάρχεια με αφορμή την επέτειο δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, από ομάδες ανθρώπων που (αυτο)αποκαλούνται αντιεξουσιαστές και έχουν αποφασίσει να προκαλούν καταστροφές, αποτελεί πλέον "εθιμοτυπία". Οι δυνάμεις της Αστυνομίας και ειδικά των ΜΑΤ έχουν εντολές για μηδενική ανοχή, που στην περίπτωση τους ενίοτε μεταφράζεται και "μηδενικής σκέψης" ή ελαστικής τήρησης των νόμων. Ναι, τα Εξάρχεια είναι φορτισμένα. Ναι, τα τελευταία 12 χρόνια (από τη δολοφονία Γρηγορόπουλου και τα αναρίθμητα επεισόδια στα χρόνια της κρίσης) υπάρχει μια έντονη ριζοσπαστικοποίηση σε ένα ποσοστό ανθρώπων, που έχει θεοποιήσει τη βία, την έχει μετατρέψει σε ένα τοτεμικό σύμβολο αναφοράς. Οι λεγόμενοι «μπαχαλάκηδες» επιχειρούν να κάνουν επεισόδια μετά το πέρας κάθε πορείας, με ρίψη μολότοφ, καίγοντας και καταστρέφοντας δημόσια και ιδιωτική περιουσία. Η Αστυνομία είχε και έχει σαφέστατη εντολή για άμεση πάταξη των επεισοδίων (όπως και στο Πολυτεχνείο). Και εφόρμησαν εναντίον δικαίων και αδίκων.

1. Video No 1 (Η σύλληψη μίας κοπέλας)

Η κάμερα καταγράφει τη στιγμή που η κοπέλα τρέχει ενώ δέχεται ένα βίαιο σπρώξιμο από άνδρα των ΜΑΤ που κυριολεκτικά έχει ορμήσει πάνω της. Η κοπέλα πέφτει κάτω και την περικυκλώνουν και άλλοι αστυνομικοί. Οι άνδρες των ΜΑΤ τη σηκώνουν και ενώ κάποιος πλησιάζει (με το κόκκινο μπουφάν) για να δει αν χτύπησε και αν είναι καλά, τον απομακρύνουν. Στη συνέχεια οι αστυνομικοί σέρνουν την κοπέλα μακριά η οποία ακούγεται να φωνάζει «δεν έκανα τίποτα».

2. Video No 2 (Η σύλληψη ενός νεαρού)

Ο νεαρός, όπως φαίνεται στο βίντεο, όντως επιχειρεί να διαφύγει. Οι αστυνομικοί τον υπερφαλαγγίζουν και επιχειρούν να τον ακινητοποιήσουν. Σε αυτή την προσπάθεια του τραβάνε τα ρούχα. Ωστόσο, δεν μένουν εκεί. Τον δέρνουν αλύπητα. Ένας μάλιστα τον χτυπάει με τον πυροσβεστήρα στο πόδι, κάτι που ουδόλως προβλέπεται στους σχετικούς κανονισμούς της Αστυνομίας.

Από την εξέταση του βίντεο, δεν φαίνεται να υπάρχει συνειδητό ξεγύμνωμα του νεαρού από τους αστυνομικούς, όπως κατήγγειλαν μαινόμενοι ορισμένοι, ωστόσο υπάρχει απολύτως αναίτια αστυνομική βία, τη στιγμή μάλιστα που ο νεαρός έχει ακινητοποιηθεί. Λίγα δευτερόλεπτα νωρίτερα, όπως βλέπουμε στο ίδιο βίντεο, έχει ακινητοποιηθεί άλλος άνδρας, τον οποίο τον χτυπούν αλύπητα με τα κλομπ τους δυο άνδρες των ΜΑΤ, έως του σημείου που τους φωνάζει "παραδίδομαι". Η βία τους είναι ωμή και αναίτια!

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Το ξεγύμνωμα

Η πρακτική του ξεγυμνώματος από την αστυνομία, που χρήζει ψυχαναλυτικής ερμηνείας για να κατανοηθεί ο ψυχισμός των ένστολων που κάνουν χρήση της εξουσίας τους, πέραν του ποινικά κολάσιμου που επέχει η μέθοδος αυτή που θεωρείται βασανιστήριο εφόσον γίνεται για να κάμψουν τη βούληση κάποιου καθώς προσβάλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Το ξεγύμνωμα αποτελεί μια συνειδητή πράξη απανθρωποποίησης του συλληφθέντα. Εφόσον μόνο οι άνθρωποι φοράνε ρούχα, η απουσία αυτών επαναφέρει στην κατάσταση του ζώου το οποίο μπορεί κάλλιστα να βασανιστεί ως θήραμα από τον κυνηγό του.

Με την απασφάλιση των οργάνων της τάξης με στόχο την επιστροφή στην ασφάλεια είναι πασιφανές ότι από τον πανοπτικό έλεγχο επιστρέφουμε στα βασανιστήρια και τον δημόσιο εξευτελισμό των κρατουμένων.

Το ξεγύμνωμα του σώματος ως βασανιστήριο έχει σαν στόχο το σώμα που πρέπει να φαίνεται γυμνό και ανυπεράσπιστο στον βασανιζόμενο, χωρίς τα πολιτιστικά και κοινωνικά συμφραζόμενα που δείχνει η ένδυση. Η δε έκθεση του σε κοινή θέα λειτουργεί παραδειγματικά αφού στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα για το τι θα πάθει κάποιος που θα αντισταθεί και συλληφθεί φταίει δεν φταίει όπως έγινε χθες στα Εξάρχεια με συλλήψεις στον σορό.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

Η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου στη μέση, θα έλεγε ένας σοφός, πλην όμως στην Ελλάδα η ιδεολογική διχοτόμηση της κοινωνίας (ανέκαθεν δυνατή, μα τα χρόνια της κρίσης ολοένα εντεινόμενη) έχει ρόλο ισχυρό.

Βία στα Εξάρχεια υπήρχε. Και από τις κουκούλες και από τα κλομπ. Στο σύνολο των περιπτώσεων, η βία είναι ασύμμετρη από την πλευρά της ΕΛ.ΑΣ. .

Έχοντας εντολή να καθαρίσουν τα Εξάρχεια, τα ΜΑΤ προβαίνουν σε πράξεις εμφανώς μη νόμιμες, προφανώς εκδικητικές (ως προς τις μολότοφ που έχουν δεχθεί όλα αυτά τα χρόνια), ρίχνοντας λάδι στη φωτιά, ως εκ τούτου τροφοδοτώντας το φαύλο κύκλο της βίας. .

Ναι, η πολιτεία έχει εκχωρήσει στην Αστυνομία το προνόμιο της νόμιμης βίας. .

Ναι, τα Εξάρχεια πρέπει να σταματήσουν να είναι το εργαστήριο της - όποιας - αντιεξουασιαστικής βίας, με τις μολότοφ να είναι το σήμα κατατεθέν της περιοχής. .

Ωστόσο, όταν η αστυνομική βία είναι ασύδοτη και αναίτια (το να δέρνεις συλληφθέντα/προσαχθέντα δεν υπάγεται σε κανέναν κανονισμό), άρα παράνομη, πρέπει να βρει απέναντι της κάθε δημοκρατικό πολίτη. Η κυβέρνηση εάν δεν θέλει "νέους Γρηγορόπουλους", καλό θα ήταν να επιβάλλει το νόμο. Παντού. Και στην Αστυνομία! .

Παρά το δήθεν "σύγχρονο" προφίλ που επιχειρεί να φιλοτεχνήσει, οι πρακτικές της κυβέρνησης του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά συνέχεια του κράτους της δεξιάς των δεκαετιών του '50 και '60.